tuinbank

Gisteren stond er op mijn jeugdpoëziescheurkalender dit mooie gedicht van Bas Rompa. Ik moest meteen denken aan een foto die ik nam in Normandië, jaren geleden, van een bankje in de tuin van Hotel Bellevue in Villerville-sur-mer.

Foto: Ingrid Cremers, Frankrijk 2003.

tuinbank

ik ben een oude tuinbank en

teleurgesteld tot in mijn nerf.

wie vraagt hout wat het wil?

 

men meet, zaagt, schuurt, draait

schroeven in je ziel en bedekt

het resultaat met een laag verf.

ik wil naar zee, als schatkist of

als mast van een fregat, desnoods

als kruk, kiel, luik of roeispaan.

het zit er niet meer in, vrees ik,

ik ben een tuinbank. zie mij staan.

Bas Rompa

uit: Rode Groente, DIVers 2001.

Zeezucht

 

foto: Ingrid Cremers, Normandië 2007.

Op zoek naar een mooie naam voor mijn blog, passend bij mijn website, dacht ik meteen aan iets met zee. Zeezicht? Al bezet. Wat dan? Zeewee, zoals in: heimwee naar de zee? Ook bezet (al is de Engelse betekenis ervan mij nog niet geheel duidelijk).

Na een tijdje brainstormen en staren naar de foto die boven mijn computer hangt, slaakte ik een diepe zucht. En toen had ik het. Eb en vloed, de eeuwige ademhaling van de zee. Heimwee, Sehnsucht... Zeezucht!

Zo werd kijkend naar de zee reeds menig goed idee geboren.