tuinbank

Gisteren stond er op mijn jeugdpoëziescheurkalender dit mooie gedicht van Bas Rompa. Ik moest meteen denken aan een foto die ik nam in Normandië, jaren geleden, van een bankje in de tuin van Hotel Bellevue in Villerville-sur-mer.

Foto: Ingrid Cremers, Frankrijk 2003.

tuinbank

ik ben een oude tuinbank en

teleurgesteld tot in mijn nerf.

wie vraagt hout wat het wil?

 

men meet, zaagt, schuurt, draait

schroeven in je ziel en bedekt

het resultaat met een laag verf.

ik wil naar zee, als schatkist of

als mast van een fregat, desnoods

als kruk, kiel, luik of roeispaan.

het zit er niet meer in, vrees ik,

ik ben een tuinbank. zie mij staan.

Bas Rompa

uit: Rode Groente, DIVers 2001.